Tamakan Sagun-sagun

Oleh: Firdaus

Karapai duduak mancangkuang di suduik pondok sate nan bamerek pondok sate Tukang Kipeh. Nan dicaliak antah kama, nan dipikian antah apo. Indak jaleh duduak tagaknyo doh.

“Co baruak indak tajua bantuak kawan mah…” sapo Badai.

“Waang nan baruak…!”

“Ops! Paneh kawan mah, lai indak tasapo? Di raia ma ka wan mandi tadi?”

“Kok di raia ma waden mandi, tu indak urusan waang doh”

“ Ndak anti. Emangnya gue pikirin?”

“Sajak saisuak, waang kan indak punyo pikiran juo doh”

“Kecek sia?”

“Kecek waden”

“Kok waang nan mangecek, masuak suok kalua kida dek waden,”

“Tu nah bantuaknyo mah,”

“Kok iduik ko, indak paralu dipikian bana doh kawan”

“Baa ka indak den pikian, sajak dulu awak nan dipagarahan se dek urang-urang nan ma uruih awak,”

“Mukasuik waang?”

“Waden agiah tau ciek ka waang dih. Anak waden nan gadang lah tamaik es em a, kapatang alah diumuman asianyo. Adiaknyo lah salasai pulo ujian es em pe. Paniang waden,”

“Iyo lah onggok raya bana waang mah. Itu se lah paniang. Nan gadang tu, kok waang lai bapitih, suruah inyo kuliah, kok indak bapitih, suruah inyo bakarajo, cari pitih dulu. Nan adiaknyo, masuak an ka es em a atau ka es em ka. Salasai tu mah,”

“Indak salasai di situ se doh. Waden binguang dek merek sakola kini..”

“Mukasuik waang?”

“Waang tau ndak, tiok sabanta, satiok baganti apak-apak di ateh nan ma uruih, baganti pulo lakek tangannyo. Bantuak e, lah dikicuah-kicuah sajo awak dek nyo,”

“Lansuang ka pokok masalah se lah kawan… samakin binguan waden dek waang mah..”

“Wak etong dari ujian se dulu. Kini namo e UN, sabalunnyo ado UAN, tu ado lo UNAS, ado lo Ebtanas, ujian negara, ujiang penghabisan. Manga urang-urang tu kok diganti tiok sabanta? Sajak saisuak, nan awak tau es em a, tu ado es me a, es te em, es em ka ka,  eh… kapatang-kapatang ko diubahnyo jadi es em u jo es em ka. Kini caliak lah dek waang, lah babaliak lo ka es em a baliak. Ado lo lokal unggul, ado akselerasi, ado lo sekolah berstandar internasional, tu ado lo rintisan sekolah berstandar internasional. Tu kini lah pendidikan bakarakter pulo galeh nan dijua e. Dulu indak ado disabuik saketek alah e, ebat-ebat juo urang saisuak mah. Buya Hamka, Bung Hatta, Agus Salim, Rohana Kudus, M.Yamin, Tan Malaka,  Bung Karno, Tuanku Imam Bonjol, indak di sakola er es be i doh, indak di sakola bakarakter doh, ebat juo baliau tu nyo. Nan tapikian dek waden, lai indak tamakan sagun-sagun apak-apak nan ma ubah tiok sabantu tu? “

“Jikok waang nan manjadi apak-apak tu?”

“Indak usah waang tanyo. Sakola-sakola nan ado ko ka den jadian sakola ebat sado alahnyo. Labiah ebat dari sakola bakarakter tu, dari er es be i tu, dari…”

Sabalun kecek e tu dilaruihannyo, tib-tibo Badai mamotong kecek Karapai, “lai indak tamakan sagun-sagun waang?”

Karapai ta antok. Takongkang!*

CATATAN:
Tulisan ini dimuat di Harian Umum Rakyat Sumbar, pada rubrik TUKANG KIPEH, edisi 16-05-2011