Oleh: Firdaus
Indak lapeh incek mato Badai mamparatian Karapai. Sajak tadi, tampak
buruak bana manuang konco palangkinnyo tu, bantuak baruak indak tajua.
Sambia galak, Badai mangajuik an konconyo tu.
“Iyo lah buruak manuang waang mah kawan, bantuak baruak indak tajua..”
Badai mamulai paretongan sambia malatak-an sakarek kopi paik, kopi perai untuak
konconyo tu.
“Baa ka indak baruak manuang waden dek waang..”
“Apo juo nan waang pikian? Lah bakalibuik pulo waang jo bini waang?”
“Indak itu doh, kalera!”
“Sadiah ati den..”
“Wow… lah punyo ati waang kini?”
“Jan bagarah juo, waden sarius..”
“O.. itu? Kok baitu, waden sariburius mah. Kok kanai bius, iyo takuik
waden..”
Badai galak takikiah. Karapai sakik atinyo. Sabalun kopi
disingguangnyo, Karapai lah tagak.
“Aa… kapai kama waang? Kopi alun waang minum lai?”
“Waang agiah waden kopi paik sakarek, tu waang galak an waden. Iyo
indak sanderah waang doh kawan..”
“Hm… segitu aja udah ngambek, bekkk… beeekkk..”
Karapai mulai malangkah, tapi langkahnyo diambek Badai.
“Batitah lah kawan, apo nan tajadi jo waang, kok tampak waang rusuah
bana? Kok waang baibo ati ari ko?”
“Baa indak ka baibo ati den dek waang. Cubolah waang layangan
pandangan jauah, waang tukiak an pandangan dakek, lah karuah se nagari wak ko…”
“Mukasuik waan?”
“Iyo indak mangarati den dek waang ko doh, indak tau waang apo nan
tajadi di nagari awak kini ko?”
“Kok nan tutu, lai tau waden mah. Galado ampia satiok suduik, nan
marampok tajadi juo, indak saketek pulo apak-apak wak nan masuak pinjaro. Nan
sadang bacakak, taruih juo bacakak, nan malambuik pitih rakyaik taruih juo
basilanteh angan,”
“Dek itu waang bapikia bantuak baruak indak tajua tu?”
“Antah kaba-a bisuak lai ko…”
“Kok coitu, kecil men. Kecil!” Badai balagak, nan sakali ko inyo
campua aduak bahaso induaknyo jo bahaso Indonesia sambia manjantiak-an kaliangkiannyo.
“Ba-a caronyo dek waang?”
“Kok waden agiah tau ka waang, beko waang pulo nan mangarajoannyo.
Elok lah den antok-an sajo dulu, beko jikok lah patuik waden karajoan, den
karajoan surang,”
“Bilo tu…?”
“Jikok waden lah jadi presiden, den tingga mangarajoannyo sajo lai.
Jikok lah jadi presiden, apo se bisa wak karajoan mah..”
“Baitu pulo tu? Jadi molah, den tunggu waang jadi presiden sate…”
Karapai tagak sudah tu maninggaan Badai surang sambia basorak, “untuang-untuang
indak ado urang nan balanjo ari ko…”*
CATATAN:
Tulisan ini dimuat di Harian Umum Rakyat Sumbar, pada rubrik TUKANG KIPEH, edisi 3-05-2011
No comments:
Post a Comment